In the same context as the previous Sutra, ण्यन्त verbs and श्रन्थ् आस् have युच्. Here, च् is इत् and यु becomes अन. आस् श्रन्थ् are both गुरुमान् and हलन्त. So अ is ordained. ण्यन्त have अ due to अ प्रत्ययात्. Notice also that ण्यच् and णि ङ् are both ण्यन्त. For example, कृ णिच् - कारि युच् - कारन् टाप् - कारणा.